Diyalizinin 10’uncu yılını kutlayan Dilek: En kısa müddette naklimin yıl dönümünü kutlamak istiyorum

İZMİR’de yaşayan ve böbrek nakli bekleyen Dilek Gençyılmaz (27), diyalize girmesinin 10’uncu yılı nedeniyle böbrek temalı pasta eşliğinde bir kutlama düzenledi. Nakil olmayı çok istediğini belirten Gençyılmaz “Diyalizimin 15’inci yılı olmasını istemem, olursa da başımın üstünde yeri var. Ancak en kısa müddette ben de nakilimin yıl dönümünü kutlamak istiyorum” dedi.

İzmir‘de 2014 yılının Aralık ayında karın ağrısıyla gittiği sıhhat ocağında bedellerinin yüksek olduğunu öğrenen Dilek Gençyılmaz’a, tetkiklerin akabinde kronik böbrek yetmezliği teşhisi koyuldu. Altı ay mühletince diyet uygulayan Gençyılmaz, haftanın 3 günü 4 saat diyalize başladı. 4 yıldır da haftada 3 gün 8 saat süren mesken diyalizi uygulayan Gençyılmaz, 10 yıldır diyalize girmesi nedeniyle yakınlarının iştirakiyle bir kutlama düzenledi. Balonlarla süslediği salonda diyalize girmesinin 10’uncu yılınu kutlayan Gençyılmaz, böbrek temalı hazırlattığı pastasındaki mumları üfleyerek farkındalık oluşturmak istediğini söyledi.

‘EV DİYALİZİNDE GÜÇ TARAFLAR DAHA AZ’

Dilek Gençyılmaz, mesken diyalizinin daha konforlu olduğunu belirtip, “Diyaliz merkezinde 4 saatte kalp yoruluyor. Mesken diyalizinde ise diyaliz düşük pompa ısıyla çalıştığı için kalbim yorulmuyor. Konut diyalizinin gayesi, diyalize gece girip sabah çıkıp günlük hayatımıza kaldığımız yerden devam etmeyi sağlayabilmek. Diyaliz merkezlerinde hastaların toplanması, sıra bekleme üzere vakit kayıpları oluyor. Biz konutta istediğimiz saatlerde diyalize girebiliyoruz. Konut diyalizinde sıkıntı taraflar bu yüzden daha az. Hayatı daha verimli yaşayabiliyoruz. Bir yere çağırıldığımda ‘Benim diyalizim var, ben gelemem’ demiyor, her yere gidebiliyorum. Bir devir çalışırken gece diyalize girip, sabah uyanıp diyalizden çıktıktan sonra işe gidiyordum. Beni hiçbir halde yormuyor. Merkezde diyaliz alsam daha yorucu olurdu” dedi.

İKİ KERE NAKİLDEN DÖNDÜ

Daha evvel iki sefer organ haberi aldığını ve nakile yaklaştığını anlatan Gençyılmaz, şöyle konuştu: “Diyalizimin 6’ncı yılında bana birinci böbrek nakli çıktı. Fakat maalesef ki kan ve doku ahengi olmadığı için nakil olmadı. Bir ay sonra tekrar çıktı. Bu kere sırada 6 bireydik. Diğerine uyumlu olunca tekrar sevindim. Esasen umut bağlamadan gitmiştim. Umut bağlasaydım bana olmayacağını duyduğum an daha fazla üzülürdüm. Ben her vakit diyalizin hayata mahzur olmadığını söylüyorum. İğne korkusu olan beşerler mesken diyalizine çıkamıyor. Aslında en kolayının iğne girişi olduğunu kendime iğne yaptıktan sonra anladım. Benim üzere olanlara şunu söylüyorum; hiçbir halde endişeleri olmasın, lütfen kaygılarının üzerine giderek konut diyalizine gitmeye bir adım atsınlar.”

FARKINDALIK KUTLAMASI

Diyalize girişinin 10’uncu yıldönümünde sevdikleriyle bir ortaya gelmek istediğini kaydeden Dilek Gençyılmaz, “Bu tip durumlar olağanda kutlanmaz. Lakin ben farkındalık yaratmak ismine bunu tercih ettim. Başıma gelen şiddetli olayları kabullenip benimsemek ve hayata bunlarla devam etmek beni daha müspet yapıyor. Psikolojimi toparlamamış olsaydım, burada 10’uncu yılımı kutlamazdım. Ben diyalizi kabullendim, 4 kolla da sarıldım. Böbreğin bana çıkmayacağının bir garantisi yok. 20 yıl sonunda da diyalizden kurtulan beşerler var ya da 15 yıl bekledikten sonra çıkanlar var. Organ bağışı hayat kurtarır. Organlarınız toprak olmasın, bizlere umut olsunlar, ışık olsunlar. Diyalizimin 15’inci yılı olmasını istemem, olursa da başımın üstünde yeri var. Lakin en kısa müddette ben de nakilimin yıl dönümünü kutlamak istiyorum” dedi.

‘BU UĞURDA VERİLEN SAVAŞI KUTLUYOR’

Dilek Gençyılmaz’ın babası, doğuştan görme engelli emekli müzik öğretmeni Mustafa Gençyılmaz (67) da kızının en büyük destekçilerinden biri olduğunu söyledi. 1,5 yıl evvel kalp krizi nedeniyle eşini ve iki çocuğunun annesi Filiz Gençyılmaz’ı (64) kaybettiğini anlatan baba Gençyılmaz, “Dilek’in teşhisini duyunca çok üzüldüm. Evvel ne yapacağımızı bilemedik. Vakit içinde etrafımda bu cins insanların çok olduğunu gördüm. Makineye bağlı deyince evvelce hiçbir şey yapamaz sandık. Lakin kızım çok rahattı. Merkeze gidiyordu, konut diyalizi daha rahat oldu. 10’uncu yılını kutluyor. Kızımla bu bahiste küçük bir ayrılığımız var. Ben, ‘Kutlama demeyelim, 10’uncu yılı aktiflikleri diyelim’ dedim. Engelliler Günü de kutlanmaz. ‘İyi ki kör olmuşum’ üzere bir durum olamaz. Dilek, bunu uğraş manasında kullanıyor. Bu uğurda verilen savaşı kutluyor. Babası olarak ona dayanak oluyorum. Kızım 1,5 yıl evvel annesini, sevgili eşimi kaybetti. Bana daha farklı, anne yerine geçecek olan özellikler yüklendi. Ben de bunun şuurunda olarak takviyemi her zamankinden fazla veriyorum” diye konuştu.

‘BENİ BEN YAPAN DİYALİZE TEŞEKKÜR ETMEK İSTİYORUM’

Dilek Gençyılmaz, davetine katılanlara kısa bir yazı okuyup, pastasını kesti. ‘Organ bağışı hayat kurtarır’ yazılı pankart da hazırlatan Gençyılmaz’ın okuduğu metinde şu tabirler yer aldı: “10 yıl yazıldığı iki sayı kadar kolay değil. Geçen 10 yılda kaç hoş beşerler tanıyıp, kaybettiğim hoş beşerler da oldu. Birçok vakit düştüm, birçok vakit kalktım, birden fazla vakit da düştüğüm yerden kalkmak istemedim. Olağanda beşerler insanlara teşekkür ederken, ben diyalize teşekkür etmek istiyorum herkesin önünde. Beni ben yapan, beni hayatta tutan ve bakış açımı değiştirmemi sağlayan diyalizime, koskoca 10’uncu yılıma teşekkür ediyorum. Birinci başta insanlardan hastalığımı saklayan ben, sonrasında o denli bir dört kolla sarıldım ve benimsedim ki burada 10’uncu yılımı daima bir arada kutlayabiliyorum. Yoksa benim hastalığımın h’sini bile bilmezdiniz. Diyaliz unutmayın ki hiçbir şeye mani değil. Bu diyalizle son yılım olsun. Bir dahaki 10 sene sonra böbrek naklimin 10’uncu yılını tekrar daima beraber kutlayalım.”

About The Author

admin

See author's posts